Page 154 - Lontar Yusup Murub Muncar

24. Lastari malêbêng pura / Pêrabu Jiyan sumadêyèng jêro gapuri /
akèn anak dhara sampun / pêpêk munggêwèng ayunan / sêri
nalendêra angendikeng para arum / payo sami tumanduka / atur-
aturing sang pêkik //

Masuklah ia kemudian ke dalam istana / Raja Jiyan
menyambut di gapura / mengutus para gadis / penuh di
penghadapan / sang raja berkata penuh lembut / mari
memberikan hormat / ke hadapan sang rupawan //

25. Amapag ing lawang kitha / Malik sampun kêpanggih lan narpati
/ saking titah ing Yang Agung / mega nawêngi surya / pêrabu Jiyan
angandikeng Malik asêru / ngêndi parnahira tuwan / rare kang
sinanggêwèng pêkik //

Menjemput di gerban kota / Malik telah bertemu dengan
sang raja / atas berkat kuasa Tuhan / mega menghalangi sang
surya / Raja Jiyan berseru kepada Malik / di manakah ia tuan
/ si anak yang tampan rupawan //

26. Aturira Malik tuwan / luhur unta jêroning kulambu malih / sang
nata akèn bukèku / sawusira piniyak / sêru gumawang cahyanira
Nabi Yusup / sawiyare kang nêgara / kèbêkan cahyaning nabi //

Berkatalah si Malik / ia di atas unta di dalam kelambu / sang
raja memerintahkan membukanya / usai kelambu disibak /
cahaya bersinar amat terang memancar / ke segenap penjuru
negeri / dipenuhi cahaya sang nabi //

27. Sagunganing anak dhara / kang tumingal ing Yusup sami
bêrangti / sagunging pêrawan wahu / kabèh samêya pulang rah /
kawirangan tumungkul tan arsa dulu / ujare wong kang tumingal /
durung wêruh rupa kayeki //

Segenap para gadis / menatap Yusuf penuh penuh terpikat /
segenap gadis itu / semua merasa berantakan / merasa malu

136